Związek duchowy, co to takiego?

miłość platoniczna

Miłość platoniczna, inaczej „Philia”, jest wolna od seksu i zmysłowości. Z definicji jest to więź dwojga ludzi nastawiona na związek duchowy, a nie cielesne zbliżenie. Pojęcie miłości platonicznej wprowadził grecki filozof Platon. Uważał on, że miłość pozbawiona cielesności i kontaktu fizycznego jest najwyższą formą uczucia, którym możemy darzyć inną osobę.

Czym jest miłość platoniczna?

Jest to rodzaj miłości przyjacielskiej, bezinteresownej, lojalnej i wiernej. Dlatego też bywa ona częstym motywem literackim. Znajdziemy ją w takich dziełach jak „Cierpienia młodego Wertera” Johanna Wolfganga von Goethego, „Balladynie” Juliusza Słowackiego czy „Dziadach” Adama Mickiewicza.

Miłość platoniczna również obecna jest w tzw. miłości dworskiej, rozpowszechnionej w średniowiecznej Europie, gdy rycerz uwielbiający damę swego serca nie dążył do cielesnego zaspokojenia. Gdy dziś mówimy o takim rodzaju miłości, mamy na myśli uczucie pozbawione kontaktu fizycznego, lecz na ogół nie wykluczające pożądania.

Miłość platoniczna współcześnie

We współczesnym świecie pojęcia tego używa się w stosunku do osoby, którą darzy się uczuciem, ale która jest niedostępna. Szansa na związek jest w takim wypadku znikoma, z racji tego, że nasza sympatia ma już partnera lub istnieją inne przeszkody, takie jak zbyt duża różnica wieku czy status społeczny.

Człowiek, który kocha platonicznie, obsesyjnie myśli o swojej sympatii, choć ta zapewne nie odwzajemnia uczuć. Miłość platoniczna jest typowym zjawiskiem wśród nastolatków, którzy kochają się w aktorach i muzykach. Zdarza się również, że miłość platoniczną odczuwa się w starszym wieku w stosunku do osób mających duży autorytet. Taka forma miłości wiąże się nie tylko z wielkim podziwem, ale niekiedy również z pożądaniem fizycznym.

Ryzyko miłości platonicznej

Miłość platoniczna to uczucie, na które podatne są przede wszystkim osoby nieśmiałe, bądź mające trudności w nawiązaniu nowych kontaktów. Zamiast wybrać się na dyskotekę lub spotkać z przyjaciółmi, spędzają czas samotnie, oglądając film z ulubionym aktorem. Wiąże się z tym ryzyko, że przy tak wyidealizowanych wyobrażeniach, trudno będzie takim osobom zakochać w rzeczywistym świecie. Podczas szukania prawdziwego partnera, będą kierowały się raczej cechami swojej miłości platonicznej, aniżeli realiami.

Miłość platoniczna jest jednostronna

Osoby kochające platonicznie niekiedy nawet nie znają osobiście obiektu swoich uczuć. Jest to miłość duchowa, zadawalająca się rozmyślaniem, podziwianiem i marzeniami o wielkich uczuciach. Brak w niej elementu pożądania, zaborczości i potrzeby posiadania partnera jako towarzysza życia na co dzień. W rzeczywistości najczęściej po prostu wypiera się potrzebę bycia razem, bo wiadomo, że jest to niemożliwe.

W konsekwencji kochający platonicznie cierpią, ponieważ nie mogą dzielić życia ze swoją sympatią. Nieodwzajemnione pałanie uczuciem jest raczej deprymujące. Na dodatek może okazać się ono daremne, ponieważ obiekt zainteresowań może w rzeczywistości być zupełnie inną osobą niż w wyobrażeniach. Nikt nie jest przecież ideałem. Nawet uwielbiany przez miliony aktor ma swoje wady. Warto więc uczyć się nawiązywać znajomości i tworzyć związki partnerskie w realnym życiu.

O autorze: Redakcja eDarling Zobacz więcej artykułów autorstwa Redakcja eDarling

Banner FB