Śmierć partnera. Jak sobie z nią poradzić?

Mężczyzna cierpi

Niewiele sytuacji życiowych jest równie bolesnych jak śmierć partnera. Może wydawać Ci się, że nie udźwigniesz ciężaru tego zdarzenia. Czasem możesz mieć nawet wrażenie, że nie masz siły czy ochoty, aby próbować sobie z tą sytuacją poradzić. Żałoba to podróż, która jest ogromnie trudna i czasami samotna. W tym artykule znajdziesz praktyczne wskazówki, jak przez tę drogę przejść.

Pozwól sobie na odbycie żałoby po śmierci ukochanego partnera

Nie wymagaj od siebie siły, aby od razu wrócić do obowiązków. Ból nie zniknie, nie można pozbyć się go na zawołanie. Bądź cierpliwy i wyrozumiały dla samego siebie. Pogódź się z tym, że potrzeba Ci czasu, aby dojść do siebie i pokonać smutek. Pamiętaj, że żałoba to proces, a nie wydarzenie. Jak każdy proces, będzie przez jakiś czas trwać. Śmierć partnera to wydarzenie, po którym nie jest możliwy natychmiastowy powrót do poprzedniego życia.

Pogódź się z tym, że będziesz musiał przejść przez różne etapy, zanim bez bólu w sercu będziesz mógł pomyśleć o swojej ukochanej osobie

Śmierć partnera to złamane serce. Zanim je posklejasz, doświadczysz szeregu emocji, jak: wyparcie, złość, żal, tęsknota, cierpienie i smutek. Te emocje mogą pojawiać się w różnej kolejności, nieraz możesz doświadczać ich w tej samej chwili. W okresie żałoby uczucia zmieniają się jak w kalejdoskopie. To, co je łączy, to ból, który im towarzyszy. Po jakimś czasie poczujesz jednak, że wreszcie akceptujesz to, co Cię spotkało. Śmierć partnera nie będzie budzić już w Tobie aż tak intensywnych emocji. Zapewne nigdy się z nią nie pogodzisz, ale zaakceptujesz na pewno.

Ewa Kaczorkiewicz, psycholog współpracująca z eDarling, mówi: Warto pamiętać, że emocje w okresie żałoby mogą być naprawdę niezwykle różne i w przeżywaniu żadnej z nich nie ma nic złego. Paradoksalnie, czasami trudniejsze niż odczuwanie smutku i cierpienia, może być to, że po czyjejś śmierci pojawia się uczucie ulgi, albo że mimo, iż przeżywamy żałobę, to momentami czujemy radość, śmiejemy się z żartów, mamy ochotę na coś przyjemnego. Dodatkowo, wiele osób po śmierci partnera boryka się także z poczuciem winy. Wszystkie te uczucia warto do siebie dopuścić i je przeżyć.

Płacz

Podczas żałoby zdarzają się momenty, gdy nie robisz nic innego, tylko płaczesz. Łzy mają właściwości oczyszczające, pomogą Ci ukoić ból. Płacz. Z czasem będziesz to robić coraz rzadziej.

Spełnij życzenia, które wypowiedział Twój Partner przed śmiercią

Jeśli przed jego odejściem nie mieliście okazji porozmawiać, ponieważ śmierć była niespodziewana, postaraj się uhonorować go w inny sposób. Znasz go najlepiej, wiesz, co było dla niego ważne, co chciał zrobić lub powiedzieć. Zrób to w jego imieniu. Poczujesz, że robisz to dla niego. Śmierć partnera nie kończy jego obecności w życiu Twoim i innych.

Ignoruj osoby, które mówią Ci, jak masz przeżywać swoją żałobę

Podziękuj im za rady, ale dodaj, że każdy ma prawo przeżywać ten czas tak, jak podpowiada mu serce. Jedni przeżywają ją w ciszy i samotności, drudzy potrzebują obecności innych osób, aby móc przegadać ból. U jednych okres żałoby trwa dłużej, inni przechodzą przez poszczególne etapy szybciej i łagodniej. Twoja żałoba jest wyjątkowa, ponieważ Wasz związek też taki był. Psycholog Ewa Kaczorkiewicz radzi, aby oceny innych zostawiać poza sobą. Na tyle, na ile to możliwe, spróbuj się nimi nie przejmować, a raczej skup na sobie, na zmarłym, na swoich uczuciach i potrzebach. Próby dostosowania się do oczekiwań otoczenia mogą Ci przynieść aprobatę z jego strony, ale jeśli nie jest to coś, co wynika z nas, nie da nam ukojenia i nie zmniejszy cierpienia, będzie tylko dodatkowym wysiłkiem.

Nie wstydź się mówić o swoich uczuciach

Wygadaj się przed kimś bliskim, wyrzuć z siebie żal i smutek, który czujesz. Powiedz o swoich obawach, o tęsknocie i innych uczuciach, które Ci towarzyszą. Śmierć partnera niesie ze sobą emocje, które dobrze jest wyrzucić z siebie przed kimś, kto je zrozumie. Ewa Kaczorkiewicz dodaje: Szukaj przy tym osoby lub osób, które przyjmą to, co masz do powiedzenia – spokojnie wysłuchają, zrozumieją, wesprą, nie zaś takich, które zasypią Cię dobrymi radami i słowami pocieszenia. Nawet jeśli w pierwszej chwili nie przychodzi Ci do głowy nikt odpowiedni, pomyśl i poszukaj takiej osoby. Na pewno istnieje. Możesz także sprawdzić, czy w twojej okolicy istnieje grupa wsparcia dla osób w żałobie albo psycholog, który pomoże ci zacząć mówić o emocjach.

Nie martw się, że z czasem zapomnisz o swoim zmarłym Partnerze

Wspomnienia, które Was łączą, zawsze będą z Tobą. Bycie wdową lub wdowcem nie wymaże z Twojego życia wspomnień o partnerze. Będziesz mógł je przywołać w każdej chwili. Pielęgnuj je, mów o nich z osobami, które chcą Cię słuchać.

Nie zmuszaj się do tego, aby zająć się rzeczami zmarłego Partnera od razu

Zasada, która mówi, że dobrze jest się pozbyć pamiątek po eks niekoniecznie ma zastosowanie w sytuacji, gdy partner zmarł. Nie każda wdowa bądź wdowiec ma od razu siły, aby zmierzyć się z tym zadaniem. Poczekaj, aż poczujesz, że możesz się za to zabrać. Zawsze dobrze jest schować rzeczy, które Ci się z nim kojarzą, a na które wpadasz po przekroczeniu progu Waszego domu, jeśli jednak chcesz zostawić je na swoim miejscu, zrób to.

Gdy poczujesz, że znów możesz zacząć wychodzić do ludzi, zapytaj się, co zawsze chciałeś zrobić, ale nie mogłeś ze względu na obowiązki

Teraz jest czas na to, aby zrealizować przynajmniej jedno ze swoich marzeń, z dzieciństwa bądź bardziej aktualne. Podróż za granicę? Kurs języka obcego? Nauka pływania? Zajęcia w klubie fitness? Możliwości jest wiele. Musisz o siebie zadbać. Będziesz bywać wśród ludzi, tym samym poczucie samotności po śmierci partnera wyda się mniejsze. Bycie wdową lub wdowcem nie skazuje na samotność.

Jeśli jesteś osobą religijną, szukaj ukojenia w religii

Wspólnota, do której należysz, da Ci wsparcie. Łatwiej będzie Ci zaakceptować sytuację, w jakiej się znalazłeś.

Zaadoptuj zwierzaka

Jeśli nie masz wystarczająco dużo siły i czasu, aby poświęcać go psu, który wymaga częstej uwagi, przygarnij kota. Zyskasz świetnego kompana, który zawsze będzie w domu, kiedy będziesz do niego wracać. Koty są do tego czyściochami i nie trzeba wyprowadzać ich na spacer. Jeśli nie lubisz kotów, pomyśl o jakimkolwiek innym zwierzaku. Oczywiście, zwierzę nie zastąpi Twojego Partnera, sprawi jednak, że częściej będziesz się uśmiechać, będzie Cię słuchać, kiedy poczujesz potrzebę, by się wygadać.

Zastanów się nad wolontariatem

Jeśli masz zbyt dużo czasu, może zechcesz podzielić go z kimś, kto potrzebuje uwagi lub opieki? Pomaganie innym zajmie Twoje myśli, wprawi Cię również w lepszy nastrój. Pozwoli Ci szybciej poczuć się lepiej po śmierci partnera.

Zapisz się do biblioteki

Dobra książka jest w stanie zabrać Cię do innego świata, w którym zapomnisz o swoim bólu, skupisz się natomiast na problemach bohaterów. Jest to sprawdzony sposób na to, aby złapać oddech i na chwilę odpocząć od przykrych myśli.

Jeśli nie radzisz sobie z emocjami, odwiedź specjalistę

To nie wstyd szukać pomocy u psychologa. Od tego w końcu są. Psycholog Ewa Kaczorkiewicz dodaje, że do psychologa czy psychoterapeuty warto się udać na pewno w dwóch sytuacjach. Po pierwsze wtedy, gdy mamy poczucie, że rzeczywiście sobie nie radzimy, że kryzys związany ze śmiercią partnera nas przerasta, że nie mamy wystarczającego wsparcia w otoczeniu. Specjalista pomoże nam wtedy opanować sytuację – poukładać bieżące sprawy, nazwać to, co się dzieje, poszukać i uruchomić nasze zasoby do radzenia sobie, znaleźć potrzebne nam wsparcie, a także przygotuje nas na to, co może się z nami dziać przez najbliższe miesiące. Po drugie warto iść do psychologa wtedy, gdy żałoba trwa niezmiernie długo i pomimo że od śmierci bliskiej nam osoby upłynęło już sporo czasu, my nadal nie jesteśmy w stanie wrócić do życia, tak jakbyśmy „utknęli” w miejscu i nie potrafili samodzielnie z niego wyruszyć. Trudno oczywiście jednoznacznie powiedzieć, kiedy następuje moment „zbyt długiego” przeżywania żałoby, niemniej na pewno czasami tak się zdarza. Psychoterapeuta pomoże nam wtedy zobaczyć, co nas zatrzymuje, wesprze w podejmowaniu decyzji i wprowadzaniu zmian.

Strata ukochanego partnera, męża czy żony, pozostawia ogromną wyrwę w życiu wdowy bądź wdowca. Odnosisz wrażenie, że pustka, która zawitała, pozostanie już na zawsze. Czujesz się zagubiony. W tej chwili jesteś przygnieciony ciężarem tragedii, która Cię spotkała i w stwierdzenia typu „czas leczy rany” po prostu nie wierzysz. Złość wzbudza w Tobie każda osoba, która Ci to powtarza. Pamiętaj jednak, że to stwierdzenie nie wzięło się z nikąd. Zostało ukute przez osoby, które już doświadczyły śmierci ukochanej osoby.

Czas leczy wszelkie rany. Ważne jest, aby się nie poddawać i iść do przodu. Po każdej burzy nadchodzi słońce. Po okresie żałoby czekają na Ciebie szczęśliwe chwile.

Jeśli czujesz, że jesteś gotowy na nowy związek, na eDarling znajdziesz profile osób, które poszukują poważnych, bliskich relacji. Nie zamykaj się na innych. Być może wśród nich jest ktoś, kto przywróci uśmiech na Twojej twarzy.

O autorze: Kasia Hirt Zobacz więcej artykułów autorstwa Kasia Hirt

Banner FB